![]() |
Dane techniczne |
Szybkobieżny pociąg spalinowy (HSDT) pojawił się na początku lat 70. ubiegłego wieku jako rozwiązanie tymczasowe, kiedy British Rail pracowało nad projektem zaawansowanego pociągu pasażerskiego (APT). Jak się jednak okazało, rewolucyjny projekt całkowicie odmienił pociągi szybkobieżne.
Po ukończeniu prac nad prototypem i zmianie nazwy na pociąg szybkobieżny British Rail zwróciła się do rządu z propozycją rozpoczęcia eksploatacji tego pojazdu. Początkowo zamówienie zakładało, że rocznie będzie produkowane około 30-40 pociągów. Docelowo chciano zmodernizować tabor kursujący po magistrali. HST zamawiano partiami w zależności od regionu, w którym pociąg miał kursować. Dla regionu zachodniego, wschodniego, południowego oraz Cross Country wyprodukowano 95 składów.
Pierwszy pociąg HST pojawił się na East Coast Mainline w roku 1978. Dopóki nie wprowadzono ulepszeń linii, nie mógł on pokazać swoich możliwości. Pociągi początkowo kursowały pomiędzy London Kings Cross i West Yorkshire, Newcastle, Edinburgh i Aberdeen - w każdym składzie znajdowało się 8 wagonów.
Po prywatyzacji linii kolejowych, 4 lutego 1996 roku, powstała firma Great Western Trains. Nowa spółka chciała szybko wyrobić sobie markę, dlatego we wrześniu 1996 roku pojawiło się kilka maszyn serii 43 pomalowanych w kolorze 'Merlin' (zieleń i kość słoniowa). Great Western Trains przetrwało tylko kilka lat, potem First Group wykupiła spółkę i przekształciła ją w First Great Western.
Od momentu pojawienia się na Great Western Mainline flota HST była atrakcyjnym środkiem komunikacji, pozwalającym na szybką podróż do stolicy. Dodatkowym czynnikiem, który zapewnił pociągom popularność, były niskie ceny domów w Reading, Swindon, Bristol, co przekładało się na szybki przyrost populacji w tych rejonach. Flota była eksploatowana znacznie dłużej, niż początkowo zakładano, przeszła także kilka gruntownych remontów i licznych ulepszeń.